Lekkie kino na przedświąteczny czas, przyjemna rozrywka dla dzieci. Tak brzmi większość opinii. Tylko tak właściwie, o czym jest to film?
Młody człowiek znikąd, pozbawiony realnego wsparcia rodziny, przybywa do wielkiego miasta. Ma wspaniały pomysł na biznes, którego produkt końcowy prezentuje szerszemu gronu potencjalnych odbiorców.
Zaskarbia sobie przychylność konsumentów, ale jednocześnie budzi trzygłową Hydrę oligopolu. Podjęta przez nią brutalna gra, polegająca na korumpowaniu organów państwa, korzystaniu z osłony kościoła oraz współpracy z przedsiębiorczynią, do której Wonka trafił wcześniej w celu odpracowania fikcyjnego długu, ostatecznie doprowadza do likwidacji biznesu Wonki.
Na drugim planie potyczek z oligopolem Wonka mierzy się ze swoją przeszłością. Jak się okazuje, podczas jednej z zagranicznych podróży pozbawił społeczność Umpa-Lumpów ich dobra narodowego czy środków produkcji. W ramach działań odwetowych jeden z Umpa-Lumpów systematycznie podkrada Wonce wytworzone produkty.
Ostatecznie Hydrze bankructwo Wonki nie wystarcza i chce pozbawić go życia. Wonkę z opresji wybawia Umpa-Lump.

Czy konkluzja jest zatem taka, że najistotniejsze wsparcie w walce z niedoskonałym rynkiem możemy otrzymać od mieszkańców postkolonialnych państw?

P.S. Jeżeli przebrniecie przez pierwszą piosenkę w wykonania T. Chalameta, dalej będzie już lepiej.